Onny is vrijwilliger bij het lokale moestuinproject. Caliel is chauffeur bij de zorgboerderij. Soms blijft hij wat langer, dan gaat hij een rondje wandelen met een van de bezoekers. Fatma is badjuffrouw. We hebben maar liefst 7 taalmaatjes die Arabisch én prima Nederlands spreken…. “Aan vrijwilligers geen gebrek. Statushouders willen heel graag iets terug doen.”
Maatschappelijk werker Maartje is coördinator Begeleiding Statushouders: “Wij gaan mee op bezichtiging als ze een huis krijgen toegewezen. Wij vertellen waar ze terecht kunnen voor de eerste spullen. En hoe het hier geregeld is met de huisarts, de tandarts, de zorgverzekering. We praten over de schoolkeuze voor de kinderen, over sport en het verenigingsleven. En we bellen aan bij de buren om kennis te maken.”
“Intussen zijn er in het kleine dorp al vijftig statushouders met succes ‘geland’. Op basis van deze ervaring, ligt er nu een compleet draaiboek. Met een helder stappenplan, de do’s and don’ts én alle namen en telefoonnummers van de contactpersonen van school, het verenigingsleven en andere relevante instanties. Nu kunnen wij het loslaten en pakken onze vrijwilligers het zelfstandig op.”
Een van die vrijwilligers is Eveline: “Pas als je een tijdje meedraait, zie je wat het betekent om te aarden in een vreemd land. Wat verwacht de Woningbouw eigenlijk van je voortuin? Of wat dacht je van afvalscheiding. Ik was bij een Syrische jonge moeder en heb haar laten zien waar ze glas, tuinafval en plastic flessen kan laten. En hoe het werkt met oud papier. Daar had ze echt geen flauw idee van. En weet je wat nu zo leuk is? Zij heeft daar een filmpje van gemaakt en via social media gedeeld met andere Syrische gezinnen. Wie weet, meldt zij zich binnenkort ook als vrijwilliger.”
En dat kan, want naast Eveline zijn er nu ook al twee jonge Syriërs die als vrijwilliger nieuwe statushouders begeleiden. “Dat werkt natuurlijk nog veel beter, want zij zijn ervaringsdeskundig”, aldus Eveline. “Mijn taak bij dit gezin zit er in elk geval op. Jammer, want je bouwt toch een band op. Overigens word ik wel nog uitgenodigd als de kinderen jarig zijn en voor het Suikerfeest. Op mijn advies heeft ze de laatste keer ook de buren uitgenodigd. Nu weten zij elkaar ook te vinden als ‘t nodig is.”
“En dat is mooi,” zegt Maartje: “Want als de eerste integratie goed loopt, krijgen wij tijd voor de volgende fase: echt meedoen in de buurt. Binnenkort is er een eerste Syrische dag hier in het dorp. Dan komen er allemaal lekkere hapjes op tafel. Iedereen is welkom!”